Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Πρώτη καταχώρηση: 19/11/2014 - 23:28
Τελευταία δημοσίευση: 04:39Διεθνή
Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Την έχουν επικυρώσει όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας (η χώρα μας την επικύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101), και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.
Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, που σε πολλές χώρες αποτελούν κενό γράμμα, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται στους πολέμους και πολλά ακόμη ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Με μικτές περιπολίες η αντιμετώπιση της παραβατικότητας στα Ελληνοαλβανικά σύνορα

Μικτές περιπολίες στην παραμεθόριο, από αστυνομικούς, πυροσβέστες και υπάλληλους της δασικής υπηρεσίας, για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας και την τόνωση του αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων στα ακριτικά χωριά, ανακοίνωσε από τα Γιάννενα ο γγ Πολιτικής Προστασίας Σεραφείμ Τσόκας.«Όσο λίγοι και εάν είναι οι κάτοικοι στα χωριά, εμείς πρέπει να είμαστε εκεί, να τους προσέξουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Τσόκας.Ο γενικός γραμματέας, μαζί με τον γενικό αστυνομικό επιθεωρητή Βορείου Ελλάδος, αντιστράτηγο Εμμανουήλ Κατριαδάκη, είχαν από το πρωί στα Γιάννενα, διαδοχικές συναντήσεις, στην ΓΓ Αποκεντρωμένης Διοίκησης, την Περιφέρεια Ηπείρου, την Αστυνομία και την Πυροσβεστική. Κατά τις συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν στην Αστυνομία και την
Πυροσβεστική, κυριάρχησαν το ζήτημα της πολιτικής προστασίας καθώς και το μεταναστευτικό.Ο κ. Τσόκας τόνισε, ότι υπάρχει σχεδιασμός για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στα σύνορα που θα τεθεί σε εφαρμογή, ενώ σχετικά με τα κύματα Σύρων προσφύγων που φτάνουν στη μεθόριο για να περάσουν στην Αλβανία ή τα Σκόπια, είπε ότι θα συνεχιστεί η προσπάθεια απομάκρυνσης. Η επίσκεψη αυτή στην Ήπειρο, γίνεται στο πλαίσιο των επαφών των αρμόδιων φορέων, που πραγματοποιούνται σε όλη την Ελλάδα, για θέματα πολιτικής προστασίας πυροσβεστικής και μεταναστευτικού.

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Ηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι: Οι φωνές της πέτρας

Μες στις φωνές ακούς πουλιά, βουνά, ποτάμια, αφουγκράζεσαι το αχολόι των ανέμων!!!


Η πολυφωνία ως μουσικός όρος είναι ταυτισμένη με δύο διαφορετικά μουσικολογικά περιεχόμενα. Για τους φίλους της κλασικής μουσικής είναι ένα σύστημα μουσικής γραφής που αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στην περίοδο της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, για να φθάσει μέχρι τις μέρες μας σαν μια έντεχνη μουσική έκφραση. Σε διάκριση με αυτό το είδος η Λαϊκή Πολυφωνία έχει ρίζες προγενέστερες, για κάποιους ερευνητές αρχέγονες, απαντά σε ελάχιστες περιοχές του κόσμου και βασίζεται στη διαφορετικότητα των μελωδικών γραμμών έκφρασης των μελών της πολυφωνικής ομάδας. Τρία βασικά στοιχεία συνηγορούν στην παλαιότητα της καταγωγής της Λαϊκής Πολυφωνίας, η ομαδικότητα και ο φωνητικός χαρακτήρας της ερμηνείας και οι ανημίτονες πεντατονικές κλίμακες που αποτελούν τη μελωδική βάση της. Μουσική βάση του πολυφωνικού τραγουδιού, οι διάφορες μορφές της ανημίτονης πεντατονικής κλίμακας, δηλαδή σειρές πέντε φθόγγων με δεύτερες μεγάλες και τρίτες μικρές που μπορούν να φτάσουν μέχρι πέντε διαφορετικές ενώσεις των φθόγγων χωρίς την παρουσία ημιτονίων. Η λαϊκή πολυφωνία απαντιέται σπάνια. Μέσα από διαφορετικούς δρόμους εξέλιξης και επιρροών τη συναντάμε στην
Ήπειρο, τη νότια Αλβανία, την Κάτω Ιταλία, την Κορσική, τη Βοσνία, τη Σερβία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία, τη νότια Πολωνία, την Αιθιοπία, τη Γεωργία, το βόρειο Πακιστάν, τους νότιους πρόποδες Ιμαλαΐων, την Ινδονησία και την Ταϊβάν.

Το ηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι

Το ηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μουσικές φόρμες στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, αλλά και στο παγκόσμιο ρεπερτόριο της λαϊκής πολυφωνίας. Οι μελωδίες των πολυφωνικών τραγουδιών, μαζί με ορισμένα ακόμη της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, είναι οι μοναδικές στον ελλαδικό χώρο που έχουν διατηρήσει την ανημίτονη πεντατονική κλίμακα (κλίμακα που αποτελείται από πέντε νότες χωρίς ημιτόνια). Η κλίμακα αυτή, σύμφωνα με κάποιους μουσικολόγους, ταυτίζεται με το δώριο τρόπο των αρχαίων Ελλήνων, την κατ' εξοχήν "ελληνική αρμονία". Δίπλα στην κλίμακά του, στοιχεία που συνηγορούν στην παλαιότατη καταγωγή του είδους αποτελούν ο φωνητικός, ομαδικός, ρητορικός και τροπικός του χαρακτήρας. Στις μέρες μας το ηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι το συναντάμε στα βορειοδυτικά του νομού Ιωαννίνων (χωριά του Πωγωνίου, Παρακάλαμος, χωριά βόρεια της Κόνιτσας), σε ελάχιστα χωριά στα βορειοανατολικά της Θεσπρωτίας (Τσαμαντάς, Λιάς, Βαβούρι, Πόβλα) και, κυρίως στα χωριά της ελληνικής μειονότητας στα νότια της Αλβανίας (Δερόπολη, Άνω Πωγώνι, Βουθρωτό, Χειμάρρα).

Η πολυφωνική ομάδα
Μια πολυφωνική ομάδα αποτελείται συνήθως από 4 έως 11 μέλη. Η σύνθεσή της συμπεριλαμβάνει διακριτούς ρόλους και η δομή της απηχεί, σύμφωνα με κάποιους μελετητές, στοιχεία χορού αρχαίας τραγωδίας. Παρτής ή πάρτης ή σηκωτής είναι ο κορυφαίος της πολυφωνικής ομάδας, αυτός που προλογίζει το τραγούδι εκφέροντας την κύρια μελωδία του. Ξεκινά τραγουδώντας μόνος τις πρώτες συλλαβές κάθε στίχου. Στο βορειοηπειρώτικο πολυφωνικό, ο Παρτής προλογίζει ολόκληρο τον πρώτο στίχο του τραγουδιού. Στο πωγωνίσιο ο Παρτής προλογίζει μόνο τις πρώτες συλλαβές. Του απαντά ο δεύτερος που "γυρίζει" ή τσακίζει" το τραγούδι, γι' αυτό λέγεται και γυριστής, με φωνή με μεγαλύτερη ρυθμική κίνηση, ρόλος που απαιτεί μεγάλη φωνητική ικανότητα. Χαρακτηριστική είναι η απότομη κατάληξη, το "κόψιμο" που κάνει ο Γυριστής. Όταν ο Γυριστής τραγουδά την υποτονική μια οκτάβα ψηλότερα, ονομάζεται κλώστης. Η κίνηση της φωνής αυτής, ανάμεσα στην τονική και στην υποτονική της μελωδίας, θυμίζει τον κλώστη των νημάτων που κλωθογυρίζει και ανεβοκατεβάζει το αδράχτι κάθε τόσο. Ρόλος που απαντά συχνά αλλά όχι πάντα, είναι ο ρόλος του ρίχτη, ο οποίος "ρίχνει" το τραγούδι στο τέλος του προλογίσματος του παρτή, τραγουδώντας ένα επιφώνημα ( π.χ. "αχ ωχ ωχ", "άντε βρε"). Λειτουργεί ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του Παρτή και των υπόλοιπων φωνών, καθώς μετά τη δική του είσοδο αρχίζει και η ομαδική εκφορά του τραγουδιού. Και μετά έρχονται οι ισοκράτες που κρατούν το "ίσο", δηλαδή το φθόγγο της τονικής της μελωδίας. Σε κάθε πολυφωνική ομάδα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο ισοκράτες. Ο ρόλος των ισοκρατών είναι θεμελιώδης και αναντικατάστατος στη δομή της πολυφωνικής ομάδας. Όσο δυνατότερο είναι το ισοκράτημα τόσο πιο "βρονταριά πάει το τραγούδι". Η αρτιότητα της ερμηνείας του πολυφωνικού τραγουδιού προϋποθέτει την ύπαρξη, αλλά και το σμίξιμο των διαφορετικών φωνών - ρόλων της πολυφωνικής ομάδας. Έτσι, το πολυφωνικό τραγούδι προϋποθέτει τη συλλογικότητα της έκφρασης, αλλά και την αυστηρή διακριτότητα των ρόλων που απηχεί και την άγραφη ιεραρχία στη σύνθεση της ομάδας και στην κατανομή των ρόλων.

Η διεθνής συνάντηση πολυφωνικού τραγουδιού

"Οι φωνές στα πολυφωνικά τραγούδια κατοικούνται. Μες στις φωνές ακούς πουλιά, βουνά, ποτάμια, αφουγκράζεσαι το αχολόι των ανέμων. Φωνές που όταν σμίγουν γίνονται σμάρι για να ταξιδεύουν σαν πουλιά. Στις σιωπές τους φωλιάζει άρρητο, αμετάβλητο, ανεκπλήρωτο, ανεξίτηλο" (Αλέξανδρος Λαμπρίδης, καλλιτεχνικός διευθυντής διεθνούς φεστιβάλ πολυφωνικού τραγουδιού). Ένα καραβάνι πολυφωνίας ξεκίνησε το 1998 και ταξιδεύει κάθε χρόνο από τις 27 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου στους τόπους της φωνής της πέτρας και της παράδοσης. Ένα ταξίδι συναντήσεων, ανακαλύψεων και μνήμης στους φυσικούς και κοινωνικούς χώρους επιβίωσης του ηπειρώτικου πολυφωνικού τραγουδιού - για να το αναγεννήσει και να το βγάλει από την "ξενιτιά του χρόνου", κάνοντάς το ξανά περήφανο. "Με το φεστιβάλ επιδιώκαμε οι φωνές να αποκτήσουν ξανά θάρρος", λέει ο Αλέξανδρος Λαμπρίδης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ και πρόεδρος της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας Άπειρος.Σε αλώνια, φαράγγια, ξωκλήσια, πετρόκτιστες πλατείες, εγκαταλειμμένα χωριά, σε πηγές και όχθες ποταμών, το καραβάνι σμίγει ζωντανές ιστορικές φωνές της πολυφωνίας από την Πωγωνιανή, το Δολό και ένα σωρό άλλα χωριά, σε χρόνια που η συντήρηση αυτής της μουσικής μοιάζει σαν απομεινάρι της ιστορίας.Από τη Φιλιππούπολη ως τη Σικελία, διαβαίνει όλη την παραμεθόρια Μακεδονία και Ήπειρο, την Αλβανία, την Κάτω Ιταλία. Μερικά από τα χωριά που περνά η διεθνής συνάντηση είναι η Φιλιππούπολη, η Ιεροπηγή, η Γκούρα, η Μολυβδοσκέπαστη, το Κεφαλύβρυσο, το Άνω Πωγώνι, η Πωγωνιανή, η Άνω Δερόπολη, ο Άνω Παρακάλαμος, η Ελαταριά, το Πολύδροσο, η Παλιά Σαγιάδα, το Πλαίσιο, το Βουρθωτό, η Παραμυθιάκαι άλλα πολλά. Μερικούς από τους πολυφωνικούς ομίλους, σχήματα και οργανικές ζυγιές που συμμετέχουν στο φεστιβάλ και υπάρχουν σήμερα είναι: Ο γυναικείος πολυφωνικός όμιλος Άνω Δερόπολης, τα Κτίσματα Πωγωνίου, που σήμερα δεν υπάρχει, αλλά υπήρξε από τους πρόδρομους, οι γυναίκες της Πολύτσανης, ο αντρικός πολυφωνικός όμιλος στο Χλωμό, η Χαονία - οι νέοι του είδους, αλλά με 10 χρόνια πορείας -, ο πολυφωνικός όμιλος Χειμάρρας, η οικογένεια Δέδε στη Δερβίτσανη Δερόπολης, ο Παρακάλαμος, οι Πλειάδες από τη Θεσσαλονίκη, το Πολύφωνο που αποτελούνται από τα παιδιά από το Μουσείο Λαϊκών Οργάνων στην Πλάκα, η Ηπειρώτικη Ζυγιά του Κώστα Βέρδη από το Πουλιαράτη Δερόπολης με συνοδεία μουσικών οργάνων, η Ηπειρώτικη Ζυγιά του Λευτέρη Γκιόκα από τα Βρυσερά Δερόπολης και το Φοινίκη από το Βουρθωτό.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Ερχεται ο βαρύτερος χειμώνας της 10ετίας στην Ελλάδα

Αναμένονται χαμηλές θερμοκρασίες και πολλά χιόνια σε όλη τη χώρα
Ερχεται ο βαρύτερος χειμώνας της 10ετίας στην Ελλάδα
8
εκτύπωση  

Ο πιο ψυχρός χειμώνας της τελευταίας 10ετίας στη χώρα μας και τα Βαλκάνια εκτιμάται ότι θα είναι ο φετινός καθώς έχουν πέσει αρκετά χιόνια αρκετά από τις 22 Οκτωβρίου, αλλά και θερμοκρασίες που σημειώνονται στη καρδιά του χειμώνα.

Ο χειμώνας που έχουμε μπροστά μας φαίνεται να μην έχει καμία απολύτως σχέση με προηγούμενους που επικράτησαν τουλάχιστον τη τελευταία 10ετία στη χώρα μας, οι οποίοι δεν είχαν πολλά χιόνια ούτε πολύ κρύο εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Φέτος φαίνεται να είναι η χρονιά των αντικυκλώνων στη δυτική Ευρώπη και η χρονιά των σφοδρών χιονοπτώσεων και του πολικού ψύχους στην ανατολική Ευρώπη. Οι αντικυκλώνες θα εγκατασταθούν στη δυτική Ευρώπη, αφήνοντας έτσι, όλα τα συστήματα και το κρύο από τη βόρεια Ευρώπη να κινηθεί προς τα Βαλκάνια και την Ελλάδα.

Χρονιές όπως το 1988, το 2001, το 2002, το 2004 και το 2008, είχε συμβεί κάτι παρόμοιο, ωστόσο το 1988, το 2001 και το 2004 τα φαινόμενα μέσα στο Χειμώνα ήταν ακραία και ασυνήθιστα σε όλη την Ελλάδα, ιδιαίτερα κατά τους μήνες Δεκέμβριο και Φεβρουάριο.

Στη Σιβηρία, φέτος μετά από πολλά χρόνια, επικρατεί ήδη αυτή την εποχή ψύχος με θερμοκρασίες ακόμα και -30oC. Το ψύχος αυτό αναμένεται να επισκεφτεί τη χώρας μας τόσο μέσα στον Νοέμβριο όσο και και στον Δεκέμβριο.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Εκδρομή στις Δρακόλιμνες όλης της Ελλάδας

Τα γαλάζια στολίδια των ελληνικών βουνών

Σπαρμένες στα ελληνικά βουνά, γεμάτες με μύθους για παράξενα πλάσματα και δοξασίες, που έπλασαν στο παρελθόν οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών, σαν γαλάζια στολίδια κοσμούν το πράσινο και ενίοτε λευκό των αλπικών λιβαδιών και προσδίδουν ξεχωριστό ενδιαφέρον και ομορφιά στα ελληνικά βουνά.

Βρίσκονται σε απρόσιτες βουνοκορφές, στην πλειονότητά τους στην οροσειρά της Πίνδου (Ήπειρος και δυτική Μακεδονία). Αποτελούν πηγή ξεκούρασης και ομορφιάς για τους λάτρεις της φύσης, ανεκτίμητα αντικείμενα μελέτης για τους επιστήμονες.

Το όνομά τους θυμίζει παραμύθι και η ύπαρξή τους ένα πολύτιμο δώρο της φύσης! Πρόκειται για τις ξακουστές δρακόλιμνες, τις ορεινές λίμνες, που η επιστήμη τις θεωρεί απομεινάρια παγετώνων, ενώ η παράδοση κατοικίες δράκων που μάχονται μεταξύ τους.

Καθώς βρίσκονται σε περιοχές με μοναδική και ευαίσθητη οικολογική ισορροπία -υψηλές θερμοκρασίες, τα λιγοστά θρεπτικά συστατικά, η έντονη διακύμανση στην ένταση της ηλιακής ακτινοβολίας κατά τους καλοκαιρινούς και χειμωνιάτικους μήνες- οι αλπικές λίμνες συγκροτούν μοναδικά οικοσυστήματα.



Επιπλέον, στα νερά τους ζει ο Αλπικός Τρίτωνας (Triturus alpestris), ένα ενδιαφέρον ουροδελές αμφίβιο το οποίο κολυμπά με εξαιρετική ευκολία αλλά βαδίζει και εκτός νερού. Έχει μήκος γύρω στα 10-12 εκ., εντυπωσιακό πορτοκαλέρυθρο χρώμα στο κάτω μέρος του σώματός τους και δρακόμορφη όψη!

Κάποιες από τις λίμνες κρατούν το νερό όλο το χρόνο και άλλες μόνο την άνοιξη, ενώ το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο χάνονται, αναμένοντας τις βροχές και τα χιόνια του χειμώνα για να «ξαναζωντανέψουν». Τα τελευταία χρόνια αποτελούν σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών.

Το Visit Greece μας παρουσιάζει τις πιο γνωστές και τα χαρακτηριστικά της κάθε μιας. Ελάτε να τις επισκεφθούμε και είμαστε σίγουροι ότι θα σας μαγέψουν με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά τους αλλά και την ατμόσφαιρα των μύθων που τις περιβάλλει.

Η Δρακόλιμνη της Τύμφης (Γκαμήλα)



Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.050 μ. στον ορεινό όγκο της Τύμφης, μεταξύ του ποταμού Αώου και του παραπόταμού του Βοϊδομάτη, στην προστατευόμενη περιοχή της Βόρειας Πίνδου, ΒΔ της ψηλότερης κορυφής Γκαμήλα (2.497 μ.). Έχει ελλειψοειδές σχήμα, έκταση περίπου 5 στρέμματα και βρίσκεται δίπλα στον γκρεμό, πάνω από τον Αώο ποταμό. Το τοπίο γύρω από την λίμνη, γυμνό, αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιακό, σπάνιας ομορφιάς, με καταπληκτική πανοραμική θέα των κορφών του βουνού.

Οι Δρακόλιμνες του Γράμμου

Η Δρακόλιμνη Γκίστοβα




Πρόκειται για την ψηλότερη και μεγαλύτερη σε έκταση αλπική λίμνη στην Ελλάδα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.350μ. στην κορυφογραμμή, ακριβώς στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Το χειμώνα, λόγω του υψομέτρου, παγώνει.

Η Δρακόλιμνη των Αρένων



Μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς, στην τοποθεσία Μουτσάλια, σχηματίζεται η λίμνη των Αρένων, φυσικό σύνορο μεταξύ των νομών Ιωαννίνων και Καστοριάς, όπως επίσης και της Ελλάδας με τη γειτονική Αλβανία. Σε υψόμετρο 1.740 μ., αποτελεί ένα από τα ελκυστικότερα σημεία στην καρδιά του Γράμμου που θα σας γοητεύσει μιας και δεν διακρίνεται παρά μόνο αν την προσεγγίσετε σε κοντινή απόσταση.

Οι Δρακόλιμνες του Σμόλικα

Η Δρακόλιμνη του Σμόλικα (Λύγκα)




Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.200 μ. στο δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, τον Σμόλικα, και έχει έκταση 3-4 στρ., περίμετρο γύρω στα 380 ανθρώπινα βήματα, αλλά και μεγάλο βάθος. Αυτό που την χαρακτηρίζει και την καθιστά ξεχωριστή είναι το μοναδικό της σχήμα, αυτό της καρδιάς και το έντονο γαλάζιο χρώμα. Για το λόγο αυτό, στα βλάχικα ονομάζεται «Λάκου-Βίνιτου», δηλαδή γαλάζια λίμνη!

Η Δρακόλιμνη της Μόσιας



Ορεινή λίμνη στον Σμόλικα, ανάμεσα στις κορυφές Φούρκα και Σαμαρίνα, η Μόσια (στα βλάχικα σημαίνει γριά) είναι γαλάζια την άνοιξη και το καλοκαίρι, ενώ τον χειμώνα καλύπτεται τελείως από τα χιόνια. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η κύρια λίμνη τροφοδοτεί με τα καθαρά νερά της άλλες δύο μικρότερες.

Οι Δρακόλιμνες της Βάλια Κάλντα

Οι Δρακόλιμνες της Φλέγγας (Μαυροβούνι)




Στην υποαλπική ζώνη του βουνού Μαυροβουνίου (μεταξύ Καλαμπάκας και Ιωαννίνων) σε υψόμετρο 1.960 μ. και 1.940 μ. θα συναντήσετε δύο πολύ όμορφες φυσικές ορεινές λίμνες της Πίνδου, τις δίδυμες Δρακόλιμνες της Φλέγγας. Η λίμνη που βρίσκεται ψηλότερα δέχεται το νερό των πηγών και με τη σειρά της τροφοδοτεί τη δεύτερη 20 μ. χαμηλότερα, η δε περίσσεια του νερού συνεχίζει να ρέει προς την κοιλάδα του Αρκουδορέματος, στον Εθνικό Δρυμό της Πίνδου.

Οι Δρακόλιμνες Λάκκου ή Αρβανίτα


Βρίσκονται στην ανατολική πλευρά του ορεινού όγκου της Τύμφης και σε υψόμετρο 1.450 μ., κάτω από το επιβλητικό βλέμμα της Γκούρας, δεύτερης ψηλότερης κορυφής της Τύμφης (2.463 μ.). Αποτελούν εποχιακές λίμνες, οι οποίες τροφοδοτούνται από το λιώσιμο του χιονιού και των πάγων τους ανοιξιάτικους μήνες.

Η Δρακόλιμνη Βερλίγκα ή Βρίγγα



Κοντά στο βορειότερο χωριό της περιοχής του Ασπροποτάμου, το Χαλίκι στο βουνό Λάκμος (ή Περιστέρι), θα συναντήσετε σε υψόμετρο 2.050 μ. την τρίτη “θρυλική” δρακόλιμνη της Πίνδου, Βερλίγκα ή Βρίγγα που στα βλάχικα σημαίνει κύκλος.

Λίμνη Στεφανιάδα - Η λίμνη των Αγράφων



Στον ορεινό όγκο των Αγράφων, κοντά στο χωριό Άγραφα, βρίσκεται η εντυπωσιακή λίμνη Στεφανιάδα. Αποτελεί τη νεότερη λίμνη της Ελλάδας αφού δημιουργήθηκε μόλις το 1963 λόγω της κατακρήμνισης του εδάφους και της δημιουργίας λεκάνης που σιγά - σιγά γέμισε νερό. Είναι πνιγμένη στο πράσινο με απότομες σχετικά ακτές και η στάθμη της επηρεάζεται από τις εποχιακές βροχές.

Ορεινές λίμνες άλλων ελληνικών βουνών




Αξιοσημείωτες λίμνες συναντώνται και σε άλλους ορεινούς όγκους της Ελλάδας, όπως στα Βαρδούσια, στο Βελούχι (Τυμφρηστό), στην Οίτη, στη Γκιώνα, στον Ελικώνα, στο Καλλίδρομο, στον Χελμό, στον Παρνασσό και στους πρόποδες του Ψηλορείτη.