Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016


20 λόγια που ανεβάζουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού

Αν θυμάστε και λέτε κάποια από αυτά στο παιδί σας καθημερινά, του κάνετε το καλύτερο δώρο της ζωής του! Τονώνετε την αυτοπεποιθησή του και του στρώνετε το δρόμο για προσωπική ευτυχία και επιτυχία 
1. Σε αγαπώ! Σε αγαπώ απέραντα και ατελείωτα και δεν υπάρχει τίποτα που θα με κάνει να σταματήσω να σε αγαπάω.
2. Είσαι καταπληκτικό παιδί! Είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος, μοναδικός και δεν υπάρχει κανένας άλλος σαν εσένα.
3. Δείξε τα συναισθήματά σου. Κλάψε αν έτσι νιώθεις, γέλα αν το αισθάνεσαι. Όλα τα συναισθήματα είναι χρήσιμα και σημαντικά, αρκεί να ξέρουμε να τα εκδηλώσουμε σωστά και να μη διαλέξουμε συμπεριφορές που στεναχωρούνε ή πονάνε τους άλλους.
4. Έκανες λάθος. Δε πειράζει, όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Το σημαντικό είναι να μάθεις από το λάθος σου, να το διορθώσεις και να μην το επαναλάβεις. Έχεις την ευκαιρία να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα.
5. Τα κατάφερες. Μπράβο σου! Αν και δεν ήταν εύκολο, ξέρω ότι προσπάθησες και τα κατάφερες. Είμαι περήφανη/ος για σένα και πρέπει κι εσύ να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου.
6. Συγγνώμη. Εγώ έκανα λάθος.
7. Μπορείς να αλλάξεις γνώμη. Μερικές φορές μπορεί να πάρεις μια απόφαση αλλά μετά να αλλάξεις γνώμη. Μπορείς να το κάνεις με ωραίο τρόπο, χωρίς κλάματα ή θυμό.
8. Τι ωραία ιδέα! Χαίρομαι που το σκέφτηκες! Όταν βάζεις το μυαλό σου να δουλέψει το αποτέλεσμα είναι σούπερ! Πες μου και άλλα πράγματα για αυτή την ιδέα σου.
9. Αυτό ήταν ευγενικό εκ μέρους σου. Τι ωραία επιλογή να βοηθήσεις και να πεις ωραία πράγματα σε κάποιον άλλο! Φαντάζομαι πόσο όμορφα νιώθεις μέσα σου! Είμαι περήφανη/ος για σένα! Μπράβο!
10. Σου έχω μια μικρή έκπληξη! Έτσι, χωρίς λόγο, επειδή σε αγαπώ.
11. Δε βιάζομαι. Μπορώ να περιμένω. Έχουμε χρόνο, μη βιάζεσαι.
12. Τι θέλεις να κάνουμε; Είναι σειρά σου να διαλέξεις και πάντα έχεις ωραίες ιδέες!
13. Πες μου…. Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου. Θέλω να ακούσω τι σκέφτεσαι και πώς νιώθεις, είναι σημαντικό. Είμαι όλο αυτιά!
14. Εδώ είμαι! Και δεν πρόκειται να φύγω χωρίς να σε χαιρετήσω. Μου αρέσει να είμαστε μαζί.
15. Ευχαριστώ και παρακαλώ. Είναι σημαντικές λέξεις που πρέπει να θυμόμαστε να χρησιμοποιούμε. Και αν ξεχαστώ καμιά φορά και δε σου τις πω, να μου το υπενθυμίσεις!
16. Μου έλειψες! Να ξέρεις ότι σε σκέφτομαι όταν δεν είμαστε μαζί.
17. Προσπάθησε! Κάνε μια προσπάθεια, ένα βήμα τη φορά. Θα τα καταφέρεις! Τίποτα δε γίνεται χωρίς να προσπάθεια.
18. Θα σε βοηθήσω. Πρώτα κάνε μια προσπάθεια μόνος σου, αλλά αν δεις ότι χρειάζεσαι κάτι, εδώ είμαι για να σε βοηθήσω. Δεν θα το κάνω εγώ για εσένα, αλλά θα σου δείξω πώς να το κάνεις για να το μάθεις και να μη με χρειάζεσαι την επόμενη φορά.
19. Τι θα σου άρεσε; Τι ονειρεύεσαι; Τι θα ήθελες να έχεις ή να γίνει; Ας αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη να σκεφτούμε τι θα θέλαμε.
20. Πιστεύω σε εσένα! Πιστεύω σε εσένα σαν άνθρωπο, πιστεύω στις δυνάμεις σου και σου έχω εμπιστοσύνη! Μπορείς

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016


40 αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα που προσφέρουν γέλιο αλλά και προβληματίζουν


Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα, εκφράζουν το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα και προσφέρουν εκτός από γέλιο, γνώση και προβληματισμό.
Παραθέτουμε μερικά από αυτά:
#1. Ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στο Φωκίωνα 100 τάλαντα. Ο Αθηναίος πολιτικός ρώτησε τους ανθρώπους που του έφεραν το μεγάλο αυτό ποσό: “Γιατί ο Αλέξανδρος διάλεξε εμένα απ’ όλους τους Αθηναίους για να μου χαρίσει 100 τάλαντα; “
Οι απεσταλμένοι απάντησαν: «Γιατί μόνο εσένα θεωρεί έντιμο άνθρωπο».
Ο Φωκίωνας αρνήθηκε το δώρο λέγοντας: «Ας μ’ αφήσει λοιπόν και να είμαι και να φαίνομαι έντιμος».
#2. Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε: «Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».
#3. Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του: «Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα». Εκείνη του είπε: «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».
#4. Είπε κάποιος στον Διογένη: «Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία». ο φιλόσοφος απάντησε: «Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».
#5. Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας. Ο  Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».
#6. Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ  δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
«Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;»
#7. Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό. «Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο». «Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».
#8. Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε: «Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων».
#9. Επέστρεφε ο Διογένης από τους Ολυμπιακούς αγώνες και ένας τον ρώτησε, αν ήταν εκεί πολύς κόσμος. Ο Διογένης αποκρίθηκε: «Κόσμος υπήρχε πολύς, άνθρωποι όμως λίγοι».
#10. Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε: «Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;»
#11. Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε: «Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα «μπράβο» στις  τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».
#12. Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε: «Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».
#13. Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι  ακόμα και να με μαστιγώνουν».
#14. Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια γριά, είπε: «Σ’ αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».
#15. Ο φιλόσοφος Αντισθένης συμβούλευε τους Αθηναίους να ανακηρύξουν με την ψήφο τους τα γαϊδούρια σε άλογα. Και όταν του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι έξω από κάθε λογική, ο Αντισθένης παρατήρησε: «Μήπως και στρατηγούς δεν αναδεικνύετε άντρες απλώς με την ψήφο σας και χωρίς να έχουν πάρει καμία απολύτως εκπαίδευση;»
#16. Ένας μοχθηρός άνθρωπος ήθελε να φυλάξει το σπίτι του από κάθε κακό. Έβαλε στην πόρτα μια επιγραφή που έλεγε: “Κανένα κακό να μη μπει στο σπίτι αυτό”.
Ο Διογένης διάβασε την επιγραφή και απόρησε: «Μα ο ιδιοκτήτης του σπιτιού από που θα μπει;»
#17. Παρακινούσαν το Φίλιππο της Μακεδονίας να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:
«Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;»
#18. Είπαν στον Σωκράτη ότι κάποιος έλεγε άσχημα λόγια γι’ αυτόν. Ο Σωκράτης απάντησε:
«Καθόλου παράδοξο. Ποτέ του δεν έμαθε να λέει καλά λόγια».
#19. Σε κάποιον που έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη, ο Διογένης ο Κυνικός είπε:
«Άσχημη δεν είναι η ζωή. Άσχημη είναι η άσχημη ζωή»
#20. Ρώτησαν τον φιλόσοφο Στίλπωνα, αν υπάρχει κάτι πιο ψυχρό από ένα άγαλμα.
«Ναι» είπε, «ένας αναίσθητος άνθρωπος».
#21. Ένα φίδι τυλίχθηκε γύρω από το κλειδί μιας πόρτας. Οι μάντεις χαρακτήρισαν το γεγονός θαύμα. Ο Λεωτυχίδης όμως, βασιλιάς της Σπάρτης, θεώρησε αδικαιολόγητο τον χαρακτηρισμό.
«Για μένα θαύμα θα ήταν”, είπε “αν τυλιγόταν το κλειδί γύρω από το φίδι και όχι το φίδι γύρω από το κλειδί».
#22. Κάποτε ο Διογένης είδε μια γυναίκα να σκύβει πάρα πολύ μπροστά στα αγάλματα των θεών. Θέλοντας να την απαλλάξει από τη θρησκοληψία, την πλησίασε και της είπε:
«Μη σκύβεις τόσο πολύ κυρά μου, γιατί κάποτε ο θεός θα σταθεί πίσω σου και θα δει άσχημα πράγματα».
#23. Ο φιλόσοφος Στίλπωνας κλήθηκε στον Άρειο Πάγο για να βεβαιώσει αν πραγματικά είπε ότι η Αθηνά δεν είναι θεός..
«Και βέβαια δεν είναι θεός, θεά είναι, αφού είναι γυναίκα», είπε.
Όταν το άκουσε ο Θεόδωρος, ο λεγόμενος “άθεος”, τον ειρωνεύτηκε λέγοντας:
«Από πού το γνώριζε ο Στίλπωνας; Ή μήπως σήκωσε τον χιτώνα της Αθηνάς και είδε τον κήπο της;»
#24. Έδειξαν στον Διαγόρα τον «άθεο» τα πολλά αφιερώματα ανθρώπων που είχαν σωθεί από ναυάγια με τη βοήθεια των θεών. Ο Διαγόρας απάντησε:
«Αν οι θεοί φρόντιζαν να σώσουν και όσους πνίγηκαν, τότε θα βλέπατε πολύ περισσότερα αφιερώματα».
#25. Όταν ο Διογένης είδε έναν νεαρό να φιλοσοφεί του είπε:
«Σου αξίζει έπαινος νεαρέ, γιατί στρέφεις το ενδιαφέρον των εραστών από την ομορφιά του σώματος στην ομορφιά της ψυχής σου».
#26. Ένας φτωχός πλησίασε τον Σωκράτη και του είπε:
«Θέλω να γίνω μαθητής σου, αλλά δεν έχω τίποτε, το μόνο που μπορώ να σου προσφέρω είναι ο εαυτός μου».
Ο Σωκράτης του απαντά: «Δεν καταλαβαίνεις λοιπόν ότι μου δίνεις το πιο σπουδαίο πράγμα;»
#27. Προσπαθούσε ο Ζήνων ο Ελεάτης να αποδείξει στον Αντισθένη με περίπλοκα και σοφιστικά επιχειρήματα ότι δεν υπάρχει κίνηση. Ο Αντισθένης άρχισε να βαδίζει, ενώ συγχρόνως ρωτούσε τον Ζήνωνα: «Δεν νομίζεις ότι τα γεγονότα είναι πιο ισχυρά από τα επιχειρήματά σου;»
#28. Υπερηφανευόταν κάποιος σε μια παρέα και έλεγε ότι είχε πάρει μέρος σε πολλούς αγώνες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και είχε πραγματοποιήσει εξαιρετικές αθλητικές επιδόσεις. Στη Ρόδο μάλιστα είχε κάνει ένα μεγάλο άλμα που κανένας Ολυμπιονίκης δεν είχε κάνει ως τότε. Ένας από την παρέα του είπε:
«Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» (Κι εδώ Ρόδος είναι. Γιατί δεν κάνεις το άλμα σου;)
#29. Ένας Αθηναίος ταξίδευε με πλοίο με πολλούς άλλους. Ξέσπασε όμως δυνατή τρικυμία και το πλοίο ανατράπηκε. Όλοι προσπαθούσαν να σωθούν κολυμπώντας, ο Αθηναίος όμως έχανε τον καιρό του καλώντας τη θεά Αθηνά σε βοήθεια. Ένας από τους ναυαγούς, που κολυμπούσε κοντά του, του είπε:
«Συν Αθηνά και χείρα κίνει» (Φώναζε την Αθηνά, μα κούνα και τα χέρια σου).
#30. Όταν είδε ο Διογένης κρατικούς ταμίες να έχουν πιάσει κάποιον που είχε κλέψει ένα μπουκάλι, παρατήρησε: «Οι μεγάλοι κλέφτες έχουν συλλάβει το μικρό κλέφτη».
#31. Ρώτησε κάποιος το Διογένη ποιας πόλης είναι πολίτης κι αυτός απάντησε: «Είμαι πολίτης του κόσμου».
#32. Η Ξανθίππη λέει στο Σωκράτη: «Άδικα σε καταδίκασαν σε θάνατο».
Κι ο Σωκράτης:
«Αλίμονο κι αν η καταδίκη μου ήταν δίκαιη».
#33. Ο Πλάτωνας επέπληξε κάποιον γιατί έπαιζε κύβους. Εκείνος δικαιολογήθηκε: «Τα ποσά που παίζω στο παιχνίδι είναι ασήμαντα».
Ο Πλάτωνας του παρατήρησε: «Η συνήθεια όμως να παίζεις δεν είναι καθόλου κάτι ασήμαντο».
#34. Ρώτησαν τον Διογένη: «Γιατί οι αθλητές είναι αναίσθητοι;»
Ο Διογένης τους έδωσε την εξήγηση: «Γιατί τα σώματά τους ξαναφτιάχνονται με κρέατα χοιρινά και βοδινά».
#35. Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις φωνές στο Σωκράτη και στη συνέχεια άδειασε πάνω του μια λεκάνη νερό. Ο Σωκράτης ατάραχος είπε:
«Η Ξανθίππη κάνει ό,τι και ο Δίας: πρώτα βροντά και ύστερα βρέχει».
#36. Ένας φλύαρος κουρέας, ρώτησε τον βασιλιά της Μακεδονίας, Αρχέλαο:
«Πως θες να σε κουρέψω;»
Ο Αρχέλαος απάντησε:
«Σιωπηλός»
#37. Κάποιος ρώτησε τον Θεμιστοκλή:
«Τι θα ήθελες να ήσουν; Αχιλλέας ή Όμηρος;»
Ο Θεμιστοκλής ρωτά κι αυτός:
«Εσύ τι θα ήθελες να ήσουν; Νικητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ή αυτός που αναγγέλλει τα ονόματα των νικητών;»
#38. Κάποτε, ο Κράτης, ο κυνικός φιλόσοφος, δεν απάντησε σε μια ερώτηση του φιλόσοφου Στίλπωνα, αλλά άφησε μια πορδή, εκφράζοντας έτσι την περιφρόνησή του. Ο Στίλπωνας αντιμετώπισε αυτή τη στάση, με την παρατήρηση:
«Γνώριζα ότι η απάντησή σου θα ήταν εντελώς άσχετη προς την ερώτησή μου»
#39. Ο Δημοσθένης έπιασε έναν να τον κλέβει. Ο κλέφτης προσπάθησε να δικαιολογηθεί:
«Δεν ήξερα ότι αυτό που έκλεβα είναι δικό σου…»
Κι ο Δημοσθένης του είπε:
«Γνώριζες ωστόσο πολύ καλά, ότι δεν ήταν δικό σου»
#40. Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου, νίκησε δυο φορές τους Ρωμαίους, αλλά έχασε πολλούς στρατιώτες και αξιωματικούς. Τότε είπε:
«Αν πετύχουμε άλλη μια νίκη σαν και αυτές, καταστραφήκαμε»

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

ΓΙΑΝΝΕΝΑ: Οι κάτοικοι στο Πωγώνι οχυρώνουν τα σπίτια τους

Αμέτρητα τα περιστατικά διαρρήξεων σε σπίτια και εκκλησίες

Σιδερένια κιγκλιδώματα στις πόρτες και στα παράθυρα, αγκαθωτά συρματοπλέγματα στις ταράτσες και τους κήπους, σπίτια που όταν τα αντικρίζεις θυμίζουν φυλακή. Αυτή είναι η εικόνα, που αποτυπώνει την ανησυχία των κατοίκων στα χωριά της ελληνοαλβανικής μεθορίου, στο Πωγώνι των Ιωαννίνων...Εκτεθειμένοι απέναντι σε παραβατικές συμπεριφορές, οι ακρίτες αντιμετωπίζουν με ρεαλισμό, αλλά και τρόμο, τη δύσκολη καθημερινότητά τους και θωρακίζουν τα σπίτια τους. Απόμαχοι της ζωής, ηλικιωμένοι οι περισσότεροι, αν και δυσκολεύονται οικονομικά, για να προστατέψουν την οικογένεια και...




την περιουσία τους, ξοδεύουν από το υστέρημα τους, προκειμένου να οχυρωθούν πίσω από ένα κάγκελο. Είναι ένα έξοδο που επιβαρύνει, κατά μέσο όρο, με 1000 ευρώ το κάθε σπίτι, αλλά και πάλι όπως λένε «τα σίδερα αν και μασίφ δεν παρέχουν ασφάλεια, γιατί οι εκπαιδευμένοι κακοποιοί τα λυγίζουν». «Η νύχτα δεν μας βρίσκει στο καφενείο. Όλοι κλείνονται στα σπίτια από νωρίς» τονίζει ο Βασίλης Μάτσιας, κάτοικος του χωριού Κτίσματα και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.Τα χωριά του Πωγωνίου, απλώνονται σε μία περιοχή που βρίσκεται στη μεθόριο με την Αλβανία και τα αμέτρητα περιστατικά διαρρήξεων σε σπίτια και εκκλησίες, ληστειών σε βάρος ηλικιωμένων, λεηλασιών σε περιουσίες, κάνει τη ζωή των κατοίκων στα σύνορα ένα θρίλερ, καθώς τους κυριεύει ο φόβος.«Ζούμε σε δύσκολες συνθήκες. 'Αλλο να το ακούς και διαφορετικά να το βιώνεις. Μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι, κοιτάμε δεξιά και αριστερά στο δρόμο. Τρώμε με κλειδωμένη την πόρτα της κουζίνας. Κοιμόμαστε και με κλειδωμένη την πόρτα στο υπνοδωμάτιο. Το συναίσθημα του φόβου δεν περιγράφεται».

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016





Πώς βγήκε η φράση «Δάμων και ο Φιντίας»

Η ιστορία των δύο πυθαγόρειων φιλοσόφων με τη μεγάλη φιλία


ΕΛΛΑΔΑ  20:03 •17/01/2016
Πώς βγήκε η φράση «Δάμων και ο Φιντίας»


Όταν θέλουμε να μιλήσουμε για μεγάλη φιλία χρησιμοποιούμε τη φράση «Δάμων και ο Φιντίας». Με το ίδιο νόημα μεταχειριζόμαστε και τη φράση «Ορέστης και Πυλάδης».
Ο Δάμων και ο Φιντίας ήταν φιλόσοφοι Πυθαγόρειοι και ζούσαν στις Συρακούσες της Σικελίας, τον 4ο αιώνα π.Χ., ενωμένοι με μεγάλη φιλία.
Κάποτε που ο Φιντίας, καταδικασμένος σε θάνατο, ζήτησε από τον τύραννο Διονύσιο μία προθεσμία, για να τελειώσει μερικές υποθέσεις του, προσφέρθηκε ο Δάμωνας να πεθάνει στη θέση του, αν ο Φιντίας δε θα γύριζε, να εκτελεστεί στην ώρα του.
Αργούσε, αλλά την τελευταία στιγμή, πρόφτασε να γυρίσει ο Φιντίας και ο τύραννος, συγκινημένος από την αυτοθυσία του φίλου, τον αθώωσε και ζήτησε να προστεθεί, τρίτος αυτός, στη μοναδική αυτή φιλία.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Ποιες αρχαιοελληνικές εκφράσεις χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα και τι σημαίνουν

Απάντηση στους ισχυρισμούς κάποιων ότι η νεοελληνική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με τα αρχαία ελληνικά δίνει η ίδια η γλώσσα. Πέρα από τον τεράστιο όγκο λέξεων που συνεχίζει να χαρακτηρίζει στον λόγο μας, υπάρχουν και πολλές παροιμίες…
Δείτε μερικές από αυτές:
Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο.
Ειπώθηκε από τον Στέντορα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)
Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11)
Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση. Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).
– Αρχή άνδρα δείκνυσι: όταν οι πράξεις – έργα χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο στον οποίο αναφερόμαστε. (Βίας ο Πριηνεύς – Σοφοκλής…. Αντιγόνη 62)
Ασκός του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών. Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)
Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο. Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.
Βίος αβίωτος : ζωή ανυπόφορη. (Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)
Γαία πυρί μειχθήτω: σε περιπτώσεις καταστροφής, όταν θέλουμε να δώσουμε έμφαση.
Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής , πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής. (Ηροδότου Ιστορία V 17-18)
Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων). Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. (Αρριαννού 11 3)
Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα , όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.
Διέβην τον Ρουβίκωνα : σε περιπτώσεις που λαμβάνεται μία παράτολμη απόφαση. Η φράση αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος όταν το 49 π.Χ. αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία, πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.
Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο. Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων τότε που οι Έλληνες ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες (Ομήρου Οδύσσεια λ 529)
Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.
Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά. Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.
Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα. Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201)
Επί ξυρού ακμής : στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο. Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων. (Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)
Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια. Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65)
Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα – θέματα, αναβολή. Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10)
Ή ταν ή επί τας : Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό……………..ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. (Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)
Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη. Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.
Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος. Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.
Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών. Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε το μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.
Και συ τέκνον Βρούτε: Φράση που απευθύνεται σε πρόσωπα που προδίδουν την εμπιστοσύνη μας.Την είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε τον Βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.
Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται. Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια. Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)
Mηδένα προ του τέλους μακάριζε : Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος. Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7)
Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του. (Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)
Ιστός της Πηνελόπης : Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει. Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149)
Κουτί της Πανδώρας : Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα. Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.
Ο κύβος ερρίφθη: Η απόφαση έχει ληφθεί. Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο. Οι λατινομαθείς ευρωπαίοι το λένε στα λατινικά alea jacta est.
Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος. Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.
Μέμνησο των Αθηναίων : Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντας ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105)
Μερίς του λέοντος : Το μεγαλύτερο μερίδιο. (Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)
Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας : Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα. Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Κοπή πίτας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων

Με την παρουσία 1.500 χορευτών θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Ιανουαρίου στις 18:00 μ.μ, στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, στη Θεσσαλονίκη, η κοπή της πίτας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων. θα παρουσιαστούν χοροί από Βλάχικους Συλλόγους και θα...
ακολουθήσει μεγάλο Βλάχικο γλέντι. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.